Het corrigeren van T-scores op MMPI-2 schalen bij cliënten met bepaalde neurologische aandoeningen is gebaseerd op de dissertatie van Dr. H.G.G. van Balen uit 1997. (A disability-oriented approach to long-term sequelae following traumatic brain injury, ISBN 90-9011004-6).
In het verrichte onderzoek werden, voor traumatisch hersenletsel, CVA en whiplash, items uit de MMPI-2 geïdentificeerd die door cliënten met bedoelde aandoening gescoord zouden worden, waarbij de antwoorden op die items niet gebaseerd zouden zijn op de persoonlijkheid van de cliënt, maar op de ziekte ; de zogeheten Neurologisch Relevante Items.


Uit die identificatie zijn twee methodes geconstrueerd om de MMPI-2 T-scores te corrigeren voor cliënten bij wie sprake is van een van de genoemde aandoeningen.
Bij beide methodes wordt dus de ruwe score per schaal gecorrigeerd. De omrekening van ruwe scores in T-scores is niet veranderd ten opzichte van cliënten waarvoor geen NRI correctie wordt toegepast. Voor genoemde voorbeeldschaal is de T-score gelijk aan de T-score van een cliënt wiens MMPI-2 gescoord wordt zonder NRI correctie met een ruwe score van 10, respectievelijk 12.